OVER DIEFSTAL BIJ HART IN FRIESLAND

Gevecht met mezelf

Hoe kan ik de medemens nog vertrouwen? Ik heb er altijd in geloofd dat als je mensen je vertrouwen geeft, je dat over het algemeen ook weer terugkrijgt. De laatste tijd krijg ik echter steeds vaker twijfels.
Mensen die ik in het verleden in goed vertrouwen heb geholpen – in welke zin dan ook – misbruiken mijn vertrouwen nu op een erg brutale wijze. Het excuus “Ik ben ziek” is geen vrijbrief om vervolgens te gaan stelen. Iedereen kan in zijn of haar leven op een punt komen dat het financieel even niet goed gaat. Dat begrijp ik en ik ben de laatste die je dan in de kou laat staan. Als je iets niet kunt betalen, kom dan en wees eerlijk tegen mij! Maar vertel me niet een zielig verhaal en ga dan achter mijn rug om bij mij stelen en mijn vertrouwen bedriegen.

Gelukkig ervaar ik nog steeds veel dankbaarheid, zeker als we projecten kunnen sponsoren. Het plezier van de deelnemers tijdens het jaarlijkse G-voetbaltoernooi in Drachten of de ruiters die zo intens en puur genieten van de aangepaste paardensport, laten mij niet alleen zien maar ook voelen waarvoor ik mijn werk doe. Deze pure en oprechte gevoelens blijven voor mij een van mijn drijfveren om door te gaan.

Onze winkel heeft een sterke sociale functie in de wijde omgeving van Drachten.

In onze winkel hanteren wij een lik op stuk beleid. Dat betekent dat we mensen die we op diefstal betrappen de toegang tot onze winkel ontzeggen. Er wordt altijd gewezen naar buitenlanders maar ik merk de laatste weken juist dat het klanten zijn die erg betrokken leken bij de winkel. Klanten waarmee ik een hele goede band had. Klanten die dagelijks binnenlopen en waarmee je zelfs persoonlijke dilemma’s deelt. Klanten waarmee je open gesprekken voert en die volledig op de hoogte zijn van de doelstelling van de Stichting. Des te onbegrijpelijker is het voor mij dat deze klanten spulletjes meenemen zonder hiervoor te betalen. Met een oude jas de winkel inlopen en vervolgens vertrekken in een goede 2e hands merkjas. Of onderdeeltjes uit elektronica apparatuur stelen. Voor mij blijft dit onvoorstelbaar. Onbegrijpelijk.

En kom me niet met excuses dat het maar kleine dingetjes zijn of wij ze “ook maar gratis” hebben ontvangen. Dat is ronduit beschamend. Je steelt namelijk niet alleen van mij maar vooral van de sporters die wij met onze sponsoring ondersteunen.

Niet leuker

Gemiddeld hebben wij 2 verdenkingen op een dag in onze winkel. Per week “betrap” ik zeker wel 5 mensen op diefstal. En dat raakt mij vaak persoonlijk. Zijn enkele euro’s het echt waard om de vriendschap tussen ons op deze manier op te zeggen? Als je deze teleurstelling dag in dag uit mee maakt, begin je je af te vragen, waarvoor je het nog doet. Het wordt er namelijk allemaal niet leuker op. Soms overweeg ik zelfs de winkel helemaal te sluiten. Het kost mij zoveel energie. Energie die ik vele malen liever zou steken in onze sponsorprojecten.

Daarom mijn oproep aan iedereen die wel eens bij Hart in Friesland binnenloopt: Laat mijn verhaal even bezinken. En maak dan een keuze voor jezelf. Kom gezellig naar de winkel voor een persoonlijk gesprekje, een bakje koffie of gewoon om te sneupen en help ons met je aankopen de gehandicapte sporters in Friesland te steunen.

En nog iets: Mocht je iets opvallen in onze winkel, vind je een situatie niet pluis of zie je iemand spulletjes meenemen zonder te betalen, tip mij of mijn medewerkers. Ik waardeer het dat klanten ons tippen. Laten we met z’n allen ervoor zorgen dat jij en ik het weer gezellig hebben in kringloopwinkel Hart in Friesland.

 

Jelmer Kooistra